Wednesday, May 30, 2012

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ား ပေပ်ာက္ပါေစ


ဒီေန႔က ေမ ၂၉ ရက္ေန႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔ပါ..မနက္က အေမကေစ်း၀ယ္သြားခိုင္းတာေၾကာင္႔ ေစ်သြား၀ယ္ခဲ႔ရပါတယ္..။ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသၾကီးရဲ႕ ျမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ခံယူထားတဲ႔ မံုရြာျမိဳ႕လယ္တစ္ေနရာက လူမႈဘ၀ျမင္ကြင္းေလးတစ္ခုနဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားကို..မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္......
အေဒၚနာမည္က ေဒၚျငိမ္းေအးလို႔ေခၚပါတယ္...။ အေဒၚေနတာက လယ္တီရပ္ကြက္ထဲမွာပါ..။သားသမီးကငါးေယာက္ရွိပါတယ္...။ ၉ တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္နဲ႔ ၆ တန္..၃တန္း ေတြပါ..။ ကေလးေတြအေဖျဖစ္သူက ဟို..ရင္တေလာကပဲ ဆံုးသြားတယ္..။ ဆင္းရဲတဲ႔ဒဏ္ေတြေၾကာင္႔လို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္..။ဖ်ားနာတာကစျပီးရတဲ႔ေရာပါ..ျပည္သူ႕ေဆးရံုသြားတက္တယ္..ေဆးရံုေရာက္ေတာ႔..ပိုျပီးမ်က္ႏွာငယ္ရတဲ႔ အေၾကာင္းက အေဒၚတို႔က ဓနမွမရွိခဲ႔တာကိုး..။ ဖ်ာနာေဆာင္ထဲမွာတက္ခဲ႔တယ္..။ ရုတ္တရက္ၾကီးဆံုးသြားရတာပါ...။
ေယာက်ၤားဆံုးသြားျပီးကတည္းက မိသားစုအတြက္ဆိုရင္ အိမ္ဦးနတ္ေရာ..အိမ္ေနာက္နတ္ပါ အေဒၚတစ္ေယာက္ထဲ ဦးေဆာင္ခဲ႔ရတယ္..။ အစကေတာ႔ အေဒၚအလုပ္က စက္မႈဇုန္မွာရွိတဲ႔ ေခါက္ဆြဲစက္ရံုမွာလုပ္ပါတယ္...။ မပိုလွ်ံေပမယ္႔ မိသားစုစားေလာက္တယ္..။ အခုေတာ႔ လွ်ပ္စစ္မီးမလာတာေၾကာင္႔ စက္ရံုလည္း အလုပ္မဆင္းရေတာ႔ဘူး။ ကေလးေတြေက်ာင္းအပ္ဖို႔လည္း ပိုက္ဆံမရွိဘူး..ဟု ေျပာဆိုရင္း မ်က္ရည္မ်ားက်လာသည္ကို ေလေအးစက္ၾကီးမ်ားအခ်ိန္ျပည္႔တပ္ဆင္အသံုးျပဳ႔ထားေသာအစိုးရလူၾကီးမင္းမ်ားျမင္ေစခ်င္ေနမိသည္မွာ အခါခါပါ..။ ေက်ာင္းအပ္ဖို႕အတြက္ပိုက္ဆံမရွိတာေၾကာင္႔ အခုလို အမ်ိဳးသမီးတန္ပဲ.နဲ႔ ဆိုကၠားထြက္ျပီးနင္းရတာပါ....။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ား ပေပ်ာက္ပါေစ...။

No comments:

Post a Comment

လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ေရးသားခြင့္ရွိပါသည္။ အမ်ားသူငါဖတ္ရန္မသင့္ေသာ ရုိင္းျပေသာစကားလံုးမ်ား သံုးစြဲပါက ဖ်က္ျခင္းခံရပါမည္။
ေ၀ဖန္ေရးနွင့္ အၾကံေပးျခင္းမ်ားကို လိႈက္လွဲစြာၾကိဳဆိုရလ်က္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ေအးနႏၵာေအာင္

ကမာၻအႏွံ႕ကသတင္းေတြ....