အက်ဥ္းေထာင္တြင္း ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားနွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား သီတင္းသံုးရပံု (ဦးခင္ညႊန္႕ သာဓုေခၚေစရန္..)

ဦးခင္ညႊန္႕တေယာက္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ကေန လြတ္လာေတာ့ ၀မ္းသားအားရ ၾကိဳဆိုသူေတြ ရိုေသေလးစားသူေတြ ျမင္ေတာ့၊ မုဒိတာပြါးပါသည္။ ထို႔အတူ က်ေနာ္က  ဦးခင္ညႊန္႕ သာဓုေခၚရေအာင္။ ဦးခင္ညႊန္႕ ျပဳျပဳသမွ်ကုသိုလ္ေတြထဲ က်ေနာ္တို႔လို မလိမ္မိုး မလိမ္မာေလးေတြ ေထာင္ထဲမွာ သိကၡာေတာ္ရဆရာေတာ္ေတြ ဖူးေမ်ာ္ရေလေအာင္ ပင့္ေဆာင္ေပးထားခဲ့ေသာ ေက်းဇူး ကုသိုလ္။

မုဒိသာေလးပါြးလို႔ရေအာင္ သံယာေတာ္ ဆရာေတာ္ေတြ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ေထာင္ခ်တဲ့အမိန္႕ခ်သည့္ စစ္ခံုရံုးနွင့္ ေထာင္က်ေထာင္မွဴးရံုးခန္း အေဆာင္ေထာင္မွဴး ရံုးခန္းမ်ားကို က်ေနာ္ျဖတ္ခဲ့တာေတြ ေရးသားေပးလိုက္မည္။ သို႔မွသာ ဆရာေတာ္ေတြ သံဃာေတာ္ေတြ ျဖတ္သန္းခဲ့တာကို အမ်ားျပည္သူ မ်က္စိထဲ ျမင္နိုင္ ေတြးနိုင္ျပီး ဘုရားတကာ ေက်ာင္းတကာ ဦးခင္ညႊန္၏ ကုသိုလ္အစုစု သဒၶါထု တို႔ကို သာဓုေခၚနိူင္ေပမည္။ ဗုဒၶဘာသာနိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ န၀တ ဆြမ္းကြမ္းအလွဴဒါနကို ကံေဆာင္ေတာ္မူတဲ့ အရွင္သူေတာ္ျမတ္မ်ားကို အက်ဥ္းခ်လိုက္သည့္အတြက္၊ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ားမွာ ေထာင္တြင္း က်ပ္တည္းစြာ သီတင္းသံုးရျခင္း၊ ဆြမ္းကြမ္း မျပည့္မစံုဘုန္းရျခင္း၊ ရုပ္ပိုင္း စိတ္ပိုင္း နွိပ္စက္ခံရျခင္းမ်ားျဖစ္ေသာ ေထာင္ေျပာင္းေရႊ႕ သီတင္းသံုးရျခင္း၊ ေထာင္တြင္းမွာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူျခင္း စသည့္ ဦးခင္ညႊန္၏ ကုသိုလ္မ်ားကို အမွ်ေ၀ေပးပါသည္။

ဦးခင္ညႊန္႕နွင့္ အတူအားလံုးေသာ သာဓုေခၚ၀့့ံသူမ်ား သာဓုေခၚၾကပါေလကုန္...........

နိဒါန္းအေနနွင့္ စစ္ခံုရံုးလုပ္ပံုကို ေျပာျပမည္

က်ေနာ္ေထာင္က်ေတာ့ စစ္ခံုရံုးအမွတ္(၁) ဒု-ဗိုလ္မွဴးၾကီးလွေရႊ(ၾကည္း)၊ ဗိုလ္မွဴးေအာင္ရင္(ေလ) ၊ ဗိုလ္မွဴးေအးကို(ေရ) တို႔က က်ေနာ့္အမႈကို စီရင္တာျဖစ္သည္။ တရားစီရင္တာလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မွ်မွ်တတရွိပါသည္။ ေထာင္ဗူးထဲကေန က်ေနာ္ရယ္၊ မရင္ရင္(လသာ) ကို လက္နက္ကိုင္ စစ္သားအျခံအရံေတြ ျခံရံျပီး ရံုးထုတ္လာပါတယ္။ဒီေနာက္မွာေတာ့ ေအာက္ပိုင္းတဝက္က အုတ္၊ အေပၚပိုင္းက သံဇကာနဲ႔ကာထားတဲ့ (၁၀) ေပပတ္လည္ အျပာေရာင္အေဆာက္ဦးထဲမွာ ထည့္ထားလုိက္ပါတယ္။ တရားလိုအျဖစ္ အမည္မသိအရပ္၀တ္ အာဏာၾကီးသူတဦးနဲ႔ ဗဟန္းရဲစခန္းက ရဲအုပ္တဦးေရာက္လာျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို...." ညီေလးတို႔ မင္းတို႔ကို စစ္ခံုရံုးက အမိန္႕ခ်မယ္
၀န္ခံလိုက္ရင္ မင္းကို ငါးနွစ္ ၊ ညီမေလးကို ေလးနွစ္ပဲခ်မွာလို႔ " ေစတနာ ဗလပြနဲ႔  လာသင္ေပးတယ္ဗ်။
က်ေနာ္နွင့္ မရင္ရင္တို႔ကေတာ့ တိုင္ပင္ထားသလိုပါပဲ  ဘာမွကို ျပန္မေျပာဘဲ  ျပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ မသႏၱာခ်ိဳကိုလည္း ထုတ္လာျပီး က်ေနာ္တို႔ရွိေနတဲ့ အခန္းေလးထဲပဲ ထည့္လိုက္ပါတယ္။  က်ေနာ္တို႔ တိုင္ပင္ထားတာက ရံုးထြက္တိုင္း စစ္ခံုရံုးတင္တဲ့ေနမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနဖို႔နဲ႔ အျဖဴေရာင္ ရွပ္အက်ီနွင့္ ေယာဂီေယာင္ ေယာပုဆိုးေတြ ၀တ္လာဖို႔ပါပဲ။ သံုးေယာက္လံုး ျဖဴေဖြးေနတဲ့ မႏၱေလးရွပ္အျဖဴ လက္တုိကိုယ္စီနွင့္ ေယာပုဆိုး၊ ေယာထမိန္ ၀တ္ထားတဲ့  ျပံဳးရႊင္ရယ္ေမာေနတဲ့ ေၾကာက္ရြံထိန္႔လန္႔တဲ့ ဟန္အမူအရာ အလ်ဥ္းမရွိတဲ့လူငယ္သံုးဦးကုိ ေစာင့္ၾကပ္ေနရတဲ့ ၀တ္စံုျပည့္နွင့္ စစ္သားမ်ားက တအံ့တၾသကို ၾကည့္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုကို သူတို႔ကို အံ့ၾသေစခ်င္တာ က်ေနာ္တို႔ ဆႏၵပါ။
သူတို႔ထဲက အသက္ၾကီးၾကီး (၂)ရစ္နွင့္ တပ္ၾကပ္ၾကီးက " ေကာင္ေလးတို႔ မင္းတို႔ကို အမိန္႕ခ်မွာကြ ဒီေန႕။ ေတာင္းပန္လိုက္ေပါ့ကြာ အဘၾကီးေတြက သနားမွာပါ ။ မင္းတို႔ရုပ္ကေလးေတြ သနားကမားနဲ႕" လို႔ေျပာလိုက္တာကို မရင္ရင္နွင့္ မသႏၱာခ်ိဳတို႔ ရယ္လိုက္တာ မွတ္မိပါေသးတယ္။ ထုိလူၾကီးလည္း ဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ က်ေနာ့္ကို ေဆးလိပ္ေသာက္လားလို႔ ေမးေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေသာက္တယ္ေျပာေတာ့ စီးကရက္တလိပ္ ထုတ္ျပီး မီးညိႈေပးပါသည္။ က်ေနာ္အားရပါးရ ဟန္နွင့္ပန္နွင့္ ရိႈက္ဖါြတာကို အမေတာ္နွစ္ေယာက္က မ်က္ေစာင္းထိုးလို႔ အပိုးျပန္သတ္ရကာ ရိႈးပဲ့ရပါေသးတယ္။
အခ်ိန္က်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို စစ္ခံုရံုးခမ္းမက်ယ္ၾကီး( ေနာက္ပိုင္း အင္းစိန္ေထာင္မွ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာနွင့္ လြတ္သူမ်ားကို ၾသ၀ါဒေပးေသာ ခန္းမ) ေခၚသြင္းလာပါတယ္။  အေရွ႕အေနာက္ ဘယ္ညာရိုက္သံ ညီညီညာညာနွင့္ စစ္သားေတြျခံဳရံျပီး   ၀င္ခဲ့ရတဲ့ အရသာေလး မွတ္မိေသးတယ္။ (ငယ္ေတာ့လည္း ဘ၀င္ျမင့္တာမ်ား.... ငါ့တို႔ကို ဒီလိုၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတာင္ လုပ္ရတယ္ဟ ဆိုျပီး ၾကံဖန္ျပီး ဂုဏ္ယူေနတာ စိတ္ထဲမွာ)။ အမွန္က ငရဲတြင္းထဲကို အခမ္းအနားနဲ႔ ပို႔တာေပါ့ဗ်ာ။

ေနာက္ေတာ့ စစ္ခံုရံုးအရာရွိေတြေရာက္လာတယ္။ နိုင္ငံေတာ္အလံကို အေလးျပဳျပီး က်ေနာ္တို႔ထိုင္ရတယ္။ ဖတ္လိုက္တာ၊ ေျပာလိုက္တာေတြကလည္း စံုလို႔ ။ တခုပဲ တဦးစီ ေျဖာင့္ခ်က္ယူ မွ်ပံုက
"ရဲမင္းထြန္း နို္င္ငံေတာ္ ဖ်က္ဆီးေနွာက္ယွက္ေသာ လႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့မင္းမွာ  အျပစ္ရွိသလား" တဲ့။
က်ေနာ္က "မရွိပါ" လို႔ ေျဖေတာ့........" ေဟ" တဲ့ ။
ေနာက္ မရင္ရင္ အလွည့္လည္း   မရင္ရင္က "မရွိပါ "လို႔ေျဖတယ္။
တရားလိုလုပ္သူက ထျပီး ၁၉၈၉ မွာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးဖမ္းဆီးတာကို အၾကမ္းဖက္ျပီး ထြက္ေျပးသည္မွ စ၍ ကိုဘိုနီေအာင္နွင့္ အတူေပါင္းသင္း လႈပ္ရွားသည္အဆံုး ျပန္ဖတ္ျပီး "အျပစ္ရွိပါသလား" ေမးျပန္တယ္။
က်ေနာ္ကလည္း  "မရွိပါ" ပဲေပါ့။

အမိန္႕ခ်မယ့္ စစ္ခံုရံုးအရာရွိေတြက အခုခံုရံုးေခတၱနားမယ္ တရားလိုက္ို မင္းတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာလုပ္ကြာဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ စကားေတြေျပာျပီး ခံုရံုးခဏနားလိုက္တယ္။

ဒီေတာ့မွ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ ထင္ရတဲ့ လူက လာျပီး "မင္းေပးထားတဲ့ ေျဖာင့္ခ်က္ေလကြာ မင္းစစ္ေၾကာေရး ျပန္သြားမလား" လို႔ ခ်ိမ္းေျခာက္ေမး ေမးေတာ့ မရင္ရင္က ၀င္ေအာ္ေရာ။ "က်မတို႔က မမွန္ဘူးလို႔ ျငင္းေနလို႔လား၊ အျပစ္မရွိဘူးေျပာတာေလ ၊ ဘာအျပစ္လဲ"  လို႔ျပန္ေျပာပစ္လိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ စစ္ခံုရံုး ျပန္စတယ္။ ျပန္ဖတ္တယ္။ အျပစ္ရွိလားဆိုေတာ့.....က်ေနာ္တို႔က  "မရွိပါ" မွ တျပားမွ မေလွ်ာ့ဘူး။ ရယ္ဖို႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသားဗ်။ ဘာနွင့္တူေနလဲဆိုေတာ့ ရုပ္ရွင္ရိုက္ကြင္းမွာ ကပ္ ကပ္ လုပ္သလိုျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔ကလည္း သူတုိ႔လိုခ်င္တဲ့ ပံုစံ(အေျဖ)မရမျခင္း ထပ္ခါထပ္ခါ ေမးတယ္။ က်ေနာ္တို႔က "မရွိပါ" ဆိုလုိက္ရင္ အရာရွိသံုးေယာက္လံုးက ျပိဳင္တူ တရားလိုေတြဖက္ကို ၾကည့္တယ္။ က်ေနာ္ျဖင့္ ရယ္ခ်င္လိုက္တာ။

ေထာင္ခ်မွာပဲဗ်ာ။ တရားသျဖင့္ စီရင္တာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔။  တရားခံျပ သက္ေသ၊ တရားခံေရွ႕ေန မရွိ၊ ၾကားနာသည့္ ပရိတ္သတ္မရွိ၊ မိသားစုေတာင္ မသိတဲ့ တဖက္သတ္ စီရင္တဲ့ ဒီတရားစီရင္မႈကိုမ်ား အစီအေငၚ အတိုင္အေဖာက္က တည့္ခ်င္ေနေသးတယ္။ တကယ္ဆို စာအိတ္ေဖါက္ဖတ္ျပီး အမိန္႕ကို ခ်တာပါ။ ဦးခင္ညႊန္ေခတ္ဆိုေတာ့လည္း အရာရာကို မွ်တေၾကာင္း ျပခ်င္တဲ့ အထာနွင့္ ရုပ္ရွင္ရိုတ္ျပတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုနွင့္ စစ္ခံုရံုးျပန္နားရျပန္သည္။

ဒီတခါေတာ့ အလယ္က ခံုရံုးတရားသူၾကီးေခၚမလား ဘယ္လိုေခၚမလဲမသိတဲ့ ဒုဗိုလ္မွဴးၾကီးလွေရႊ(ၾကည္း) မ်က္ေထာင့္ၾကီးနီလို႔ "ေကာင္ေလး မင္းတို႔ နိုင္ငံေတာ္ကလူၾကီးေတြက သက္ညွာျပီး စီစဥ္ စဥ္းစားမွာကိ္ု မင္းတို႔ ဒီလုိမလုပ္နဲ႔။  မင္းတို႔ဘ၀ဘဲ ပ်က္မွာ။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္မိုက္ၾကတာပဲ" လို႔ ေျပာတယ္။

ေဘးဘယ္ညာက ေလတပ္နွင့္ ေရတပ္က ဗိုလ္မွဴးနွစ္ဦးကေတာ့ ဘာမွမေျပာဘူး ရုပ္ေသးရုပ္လိုပဲ အလယ္က ထိုင္ရင္ လိုက္ထိုင္တယ္။  ထရင္ လိုက္ထတယ္။ ။ စာရြက္ေကာက္ဖတ္ရင္ ဖတ္တယ္ပဲ လုပ္ေနၾကတယ္။ ဒီလိုနွင့္ ေနာက္တၾကိမ္ျပန္နားတယ္။ ဒီတခါေတာ့ နည္းနညး္ၾကာသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ ျပန္စေတာ့ တရားလို ျပန္ဖတ္တယ္။ ဒုဗိုလ္မွဴးၾကီးက အျပစ္ရွိလားေမးေတာ့ "မရွိပါ "ထပ္ေျဖတယ္။ တိုက္ပံုအမဲနွင့္ တရားေရးအရာရွိဆိုသူက မတ္တပ္ထရပ္က စစ္ခံုရံုးဥကၠဌၾကီး ဆိုလား သဘာပတိၾကီး ဆိုလား အစခ်ီလိုက္ျပီး

"ယခုရံုးေရွ႕ေရာက္ တရားခံရဲမင္းထြန္းနွင့္အေပါင္းပါသည္ ၄င္းတို႔၏ လဲြမွားေသာ အယူဆမ်ားျဖင့္ နိုင္ငံေတာ္ကို ဖ်က္ဆီးေနွာက္ယွက္ခဲ့ျပီး။ အျပစ္မရွိပါဟု ထင္ျမင္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ အေရးေပၚ စီမံခ်က္ပုဒ္မ ၅(ည) နွင့္ မတရားအသင္းဆက္သြယ္မႈ ဆိုင္ရာ ပုဒ္မ ၁၇(၁) တို႔ျဖင့္ စီရင္ခ်ေပးပါရန္ တင္ျပပါသည္" လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဒုဗိုလ္မွဴးၾကီးက တင္ျပခ်က္ကို လက္ခံပါေၾကာင္းနွင့္ စီရင္ခ်က္ခ်မွတ္ေပးမည္ဟု ဆိုကာခဏနားလိုက္ပါတယ္။

ဒီေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားတဲ့အတိုင္း က်ေနာ့္ကို ၅(ည) ၁၇(၁) နွင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၇) နွစ္က်ခံေစဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ မရင္ရင္ကို ၅(ည) ၁၇(၁) ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၆) နွစ္ က်ခံေစဟူ၍ လည္းေကာင္း ခ်မွတ္ကာ စစ္ခံုရံုး ရုပ္သိမ္းလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီ့ေန႔က ၁၉၉၁ ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႕ပါ။ က်ေနာ္တို႔မွာ အဲဒီတုန္းက နည္းတယ္လို႔ေတာင္ ထင္ေနေသးသည္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ဆက္စပ္အမႈတဲြ ကိုဘိုနီေအာင္ကို တသက္ တကၽြန္း ခ်ထားျပီးျပီ။ က်ေနာ့္ကို အနည္းဆံုး(၁၀) နွစ္လို႔  ထင္ေၾကးေပးထားၾကတာ။

(စစ္ခံုရံုးအျပင္ဆင္ ေျပာျပတာက ဦးခင္ညႊန္႔ရဲ႕ စီမံခန္႕ခဲြပံုကို မွန္းဆႏိုင္ေစဖို႔ ေရးတာျဖစ္တယ္။ ဆရာေတာ္ေတြ သံဃာေတြကို ဒီလုိပဲေထာင္ခ်ခဲ့တာ မ်က္လံုးထဲ ျမင္ၾကည့္ပါ။)

ေထာင္က်ရံုးေရာက္ေတာ့ ကိုေဇယ်ာ၀င္း၊ ကိုထြန္းထြန္း၊ ကိုဂၽြန္ဂလင္း၊ ကိုသုတေအာင္(ကြယ္လြန္) ကိုထြန္းေနာင္နွင့္ ကို၀င္းေဇာ္ တို႔ကိုလည္း ငုတ္တုပ္ကေလးေတြ ထိုင္လ်က္ ေတြ႔ရပါတယ္။  ေထာင္ထဲမွာ ေမွာင္ေနလို႔ေတာင္ ေထာင္က်ရံုးကို မီးေမာင္းေတြ ထိုးကာ ေထာင္က် အက်ဥ္းသားေတြ မွတ္ပံုတင္ပါတယ္။

က်ေနာ့္ကို ေထာင္က်ရံုးေထာင္မွဴးၾကီးက သူ႔ရံုးခန္းထဲမွာ ေခၚေတြ႕တယ္။ လူရည္သန္႔ တဦးပါပဲ။ သူက က်ေနာ့္ကိုဒီလိုေျပာတယ္ဗ်။

"မိုက္လိုက္တာကြာ မင္းေက်ာင္းမွာ စာမသင္ဖူးဘူးလား Physics မွာ အလုပ္ဆိုတာ ဘာလဲ" တဲ့။

"အေရြ႕" လို႔ က်ေနာ္ျပန္ေျဖေတာ့ " ေအး မင္းဒီေန႕ျပန္ေျပာခဲ့တဲ့ စစ္ခံုရံုးက လုပ္ရပ္ေတြက အေရြ႕မရွိဘူးကြ။ မင္းေထာင္က်လာရတယ္" "တကယ္ဆို မင္းက ေထာင္ငါးနွစ္ေလာက္ပဲက်မယ္လို႔ ငါတို႔ထင္တယ္ကြ"
"ဘာပဲေျပာေျပာ မင္းမွန္တယ္ထင္တာကို မင္းရပ္တည္ခဲ့တဲ့ အတြက္ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္" " မင္းယံုၾကည္ခ်က္ေတြ မင္းစိတ္ဓါတ္ေတြကို ေမ့လိုက္။ မင္းနဲ႕ ငါတို႔နဲ႕ ရန္သူမဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔က လက္ခံ ထိန္းသိမ္းေပးရတဲ့ ဌာန" " မင္းအေနနဲ႕ငါတို႔ကို ရန္သူလိုသေဘာထားျပီး ဆက္ဆံမယ္ဆိုရင္ မင္းမွားသြားမယ္။ ဆန္႕က်င္မယ္ဆိုရင္ မင္းအိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေနာက္က်သြားမယ္ ေကာင္ေလး။ မင္းကို ငါသနားလို႔ ဆံုးမတာ။ ဒီေထာင္မွာ ေအးေးအေဆးေဆးေနပါ" "ေထာင္အျပင္ တန္းမရွိဘူးဆိုတဲ့ အရပ္စကားပံုက မွားတယ္ကြ။ ေထာင္အျပင္ တိုက္ရွိတယ္ စစ္ေခြးတိုက္" လို႔ အစခ်ီကာဆံုးမ စကားကို  ရုပ္သန္႕သန္႕ အမည္မသိေထာင္မွဴးၾကီး ေျပာလိုက္တာ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။
 ေထာင္က်သြားျပီေပါ့ဗ်ာ အမည္- ရဲမင္းထြန္း  အဖအမည္-ဦးတင္ထြန္းေ၀  ေထာင္အမွတ္ ၅၀၈၆ (မ်ဥ္းေစာင္း) စီ။
(မွတ္ခ်က္။ ။ အရင္က ပိုစ့္တခုမွာ ေထာင္က်ရက္ကို တနဂၤေႏြလို႔ မွားေရးလိုက္သည္။ ျပန္တိုက္ၾကည့္တာ တနလၤာေန႕သာျဖစ္ပါသည္။)

ဒီလိုဆက္ဆံမႈ အျပင္ဆင္ေတြကို သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ သံဃာေတြ ျဖတ္သန္းရတာကို ေတြးၾကည့္ပါ ျမင္ၾကည့္ပါ

(၃)ေဆာင္နွင့္ ေထာင္မွဴးသိန္းျမင့္

အမွတ္(၅)ေဆာင္မွာ မေအ နွမ အဖြါးပါ မက်န္ တိုင္းထြာ ဆဲဆို ရိုတ္နွက္ျပီး ေထာင္ပံုစံသင္ၾကားေပးသည့္ ပံုစံခန္းလူၾကီးဗလၾကီးနွင့္ လူမိုက္မ်ား၏ ေထာင္က် ပံုစံခန္းကို တညတျဖတ္ေက်ာ္ျပီးေနာက္။ အက်ီခၽြတ္ ခါးေတာင္းၾကိဳက္ျပီး ပံုစံရပ္ကာ  ေထာင္က်မွတ္ပံုတင္ကို ႏြားသတ္ရံုလို ရင္ပတ္မွာ တံဆိပ္ထုျပီး တင္ရပါသည္။ (ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြလည္း ဒီလို ေက်ာ္ျဖတ္ရပါသည္။ ဘာလိုလဲဆိုေတာ့ ေထာင္က်လာရင္ အက်ဥ္းသားသာ ျဖစ္သည္ဆိုတဲ့ ေထာင္ဥပေဒအရ၊ သီးျခား ဦးစားေပး ဆက္ဆံမႈ မျပဳပါ)


(အမွတ္သံုးေဆာင္ကို Google မွေတြ႕ရပံု။)

က်ေနာ့္ကို အမွတ္(၃)ေဆာင္ပို႔လိုက္ပါတယ္။ တန္းစီးသရဲၾကီးနွင့္ ေထာင္မွဴးသိန္းျမင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ (၃)ေဆာင္ကို က်ေနာ္ ေရာက္သြားတာေတာ့ ေထာင္မွဴးသိန္းျမင့္က ဒီလိုၾသ၀ါဒေပးတယ္။ " ေထာင္က်သြားျပီျဖစ္တဲ့ မင္းကို ငါတို႔အက်ဥ္းဦးစီးက တိုက္ရိုက္အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ေထာင္မွာ မင္းသာမင္းနဲ႔ဆိုင္တယ္ မင္းအေၾကာင္းမင္းေျပာရမယ္၊ မင္းကိစၥကလဲြလို႔ အျခားအက်ဥ္းသားတဦးဦးရဲ႕ ကိစၥဆိုတာ မရွိရဘူး။ အမ်ားဆိုတာ ေထာင္မွာမရွိဘူး။ ရွိခဲ့ရင္ ေထာင္ဥပေဒနွင့္ ဆန္႕က်င္တယ္။ ေထာင္ဥပေဒနွင့္ ဆန္႕က်င္ရင္ အျပစ္ဒဏ္တိုက္(စစ္ေခြးတိုက္)ကိုေရာက္မယ္။ ေထာင္မွာ အရွင္ေတြ သခင္ေတြစသျဖင့္ ဘဲြ႕ထူးေတြမရွိဘူး ( အဲဒီတုန္းက ဘာေၾကာင့္ေျပာမွန္းမသိဘူး။ ေထာင္မွဴးရံုးခန္းေရွ႕ ေျမျပင္မွာ ပံုစံဆဲြထိုင္ျပီး နားေထာင္ရတာ ေညာင္းလိုက္တာ။ ေနာက္မွသိေတာ့တယ္ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြနွင့္ အဘသခင္အုန္းျမင့္တို႔ ရွိေနတာကိုး)
ပံုစံေအာ္ရင္ ေခါင္းငံုထားရမယ့္ အက်ဥ္းသားပဲ ေထာင္မွာရွိတယ္။ မင္းတို႔ အက်ဥ္းသားေတြကို အက်ဥ္းသားလိုပဲ ငါတို႔ အက်ဥ္းဦးစီးက အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ အက်ဥ္းသားမျဖစ္ခ်င္ရင္ ေထာင္ထဲေရာက္မလာနဲ႕။ ေထာင္ထဲေရာက္လာရင္ ဘာၾကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ အက်ဥ္းသားပဲ... ဟုတ္ျပီလား" စသည္သျဖင့္ မိန္႕ခြန္းရွည္ၾကီးကို မိန္႕ဆိုျပီး က်ေနာ္တို႕ ေစာင္နဲ႕ ပါလာတဲ့ အ၀တ္အစားကို ရွာေဖြျပီး ပံုစံပုဆိုး ပံုစံအက်ီသာ ၀တ္ဆင္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းနွင့္ အရပ္၀တ္မ်ားကို ၀တ္ဆင္ပါက အျပစ္ဒဏ္က်ခံရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုပါ သတိေပးပါတယ္။
ေထာင္မွဴးရံုးက အခန္းသတ္မွတ္ေပးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္က အမွတ္(၄)ခန္းကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွ ထံုးစံအတိုင္း နိုင္ငံေရး အမႈအခ်င္းခ်င္း ၾကိဳဆိုျပီး အားေပးစကားေျပာၾကတယ္။ အဲသည့္မွာ အဘဦးအုန္းျမင့္ (သခင္အုန္းျမင့္-လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပဲြ၀င္)၊ အဘရဲနိီသက္ဝင္း(ခ)သံမဏိစိန္လွ တို႔နဲ႔အတူ ကိုမိုးျမင့္(မဆလဦးခ်စ္လိႈင္သား)၊ ကိုမင္းမင္းခန္႔(မြန္ၾကီး)၊  ကိုဗညား၊ ကိုစည္သူ၀င္း(သာေကတ)၊ ကို၀င္းသူရၾကြယ္(နဂါးေလး)၊ ကိုျမင့္ထြန္းေအာင္(ျပည္)၊ ကိုခင္ေအာင္(ျပည္) ေမ်ာက္ညိဳ(စမ္းေခ်ာင္း) တို႔နဲ႔ လူၾကီးေတြျဖစ္ေသာ ကိုသီဟ(ျပည္)၊ ကိုေအးၾကည္(ေျမာက္ဥကၠလာ)၊ ဦးေအာင္ေရႊ(အေရးေတာ္ပံုပါတီ) ၊ ကိုညီေမႊးတို႔နွင့္တကြ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားစြာ ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။
(က်ေနာ့္ဘ၀အတြက္ အဖိုးတန္လွတဲ့ ဘဝအေတြ႕အၾကံဳေတြ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းခ်ိန္သမိုင္
း၊ ဖဆပလေခတ္ သမိုင္းေတြကို ထဲထဲဝင္ဝင္ သိ႐ွိခဲ့ရတဲ့၊ နိုင္ငံေရးကို ပိုမိုနားလည္လာေအာင္ ဘဝနဲ႔ရင္းျပီး သင္ၾကားခဲ့ရတဲ့ အင္းစိန္ေထာင္ေက်ာင္းရဲ႕ အမွတ္(၃)ေဆာင္ပါ။)

အခုက်ေနာ္ျဖတ္သန္းရသည္မ်ားကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်တဲ့ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးမ်ား ျဖတ္သန္းရမွာ မလဲြပါ။ ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားေသာ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ျဖစ္သင့္ ျဖစ္ထိုက္ သည္မ်ားလား။ ဒီလို သာသနာပိုင္အဆင့္ ဆရာေတာ္မ်ားကိုလည္း သံဃာအတုေတြ အေယာင္ေဆာင္ေတြပါလို႔ ျပန္ေခ်ပ အုန္းမွာလား။

ဦးခင္ညႊန္႕က ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ေသာ ဆရာေတာ္မ်ား သံဃာေတာ္မ်ား။

အဲဒီ(၃)ေဆာင္မွာပဲေပါ့ဗ်ာ......

အက်ဥ္းသား၀တ္စံု အျဖဴကို  အထက္ေအာက္ဝတ္ဆင္ ထားရေသာ္လည္း မ်က္လႊာခ်ျပီး ပုတီးစိပ္ရင္း ေထာင္ထဲမွာ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး (၃)ဦးကို အားလံုးထဲမွာ ထူးျခားစြာ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ့္ကို တုန္လႈပ္သြားတယ္ဗ်။ စိတ္ထဲမွာလည္း ဝမ္းနည္းသလိုလို ကတုန္ကယင္ၾကီး ျဖစ္သြားတယ္။ သူတို႔ေတြက ဘယ္သူေတြလည္း ဘာျဖစ္လို႔ ဒီအထဲေရာက္ေနရတာလဲ။ အံ့ၾသမႈနဲ႔အတူ စံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ၾကီးေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ.............
တပါးက အိေျႏၵ သိကၡာၾကီးမားသည့္ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြျဖစ္ေသာ အင္းစိန္ရြာမစာသင္တိုက္က ဆရာေတာ္ဦးတိေလာကဘိ၀ံသ၊ ေနာက္တပါးက  ပါဌိကာရီ စာသင္တိုက္(သာေကတ) ဆရာေတာ္ၾကီး ဦးအဂိၤတ။  ေနာက္တပါးက ေရႊဘုန္းပြင့္ဆရာေတာ္ ဘဲြ႕ေတာ္ က်ေနာ္ေမ့ေနပါသည္။  ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားဟာ ေထာင္ဝတ္စံုဆင္ျမန္းထားရေသာ္လည္း  သီလ၊သိကၡာေတာ္တို႔ေၾကာင့္ ရာဇ၀တ္အက်ဥ္းသားနဲ႔မတူဘဲ သိသိသာသာၾကီးကို ကဲြျပားေနပါတယ္။
(ေက်ာက္ကုန္းေမဒိနီေက်ာင္းတိုက္က အိေျႏၵ သိကၡာၾကီးမားသည့္ ဆရာေတာ္ၾကီး ဦးဥာဏၰဝံသ အမွတ္(၅) ေဆာင္မွာ ျဖစ္သည္)


(ကြယ္လြန္သြားေသာ ကိုေအးၾကည္က သံုးေဆာင္မွာ ေရႊဘုန္းပြင့္ဆရာေတာ္ကို တာ၀န္ယူရသည္။)

ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားတင္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ငယ္ရြယ္နုျပိဳတဲ့ ဦးဇင္းေလးမ်ားလည္း ရွိၾကေနတယ္။(ဘဲြ႕ေတာ္ေတြ မမွတ္မိတာ ခြင့္လႊတ္ၾကပါ)။ ေရႊဘုန္းပြင့္ေက်ာင္းတိုက္တခုထဲနဲ႕တင္ သံဃာအပါးနွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်ခံရပါသည္။ ရန္ကုန္တတိုင္းလံုးနွင့္ မႏၱေလးတိုင္း အကုန္အပါ၀င္ ျမန္မာျပည္ အနွံ႕ ဆရာေတာ္ သံဃာေတြ ဘယ္ေလာက္လဲ။ က်ေနာ္ အမွတ္သံုးေဆာင္ကို ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ ေထာင္ေျပာင္းပါသြားသည့္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားနွင့္ သံယာမ်ားမနည္းဘူးလို႔သိရတယ္။ လူရွင္သခၤ်ိဳင္းကိုေရးတဲ့ ကိုေနလင္းတို႕ေထာင္ေျပာင္းပါသြားတဲ့ အသုတ္ေပါ့။  က်ေနာ္မွတ္မိတဲ့ ရခိုင္ဦးဇင္းေလးတပါးဆို က်ေနာ္တို႔ ထမင္း၀ိုင္းမွာ ဘုဥ္းေပးပါတယ္။ တကယ့္ကို ငယ္ရြယ္ျပီး ပိန္ပိန္ေလးပါ။ သက္ေတာ္က ၂၅ ႏွစ္ခန္႔ ပါ။  ငယ္ျဖဴကိုယ္ေတာ္ေလးေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က ဦးဇင္းေလးလို႔ ေခၚပါတယ္။ ရဟန္းမို႕က်ေနာ္တို႔က ဦးစားေပးဆြမ္းဟင္းပိုထည့္ရင္ ဘုဥ္းမေပးေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔နွင့္ တန္းတူသာ ဘုဥ္းပါတယ္။

ဆြမ္းဟင္းဆိုလို႔လည္း အထင္မၾကီးၾကပါနဲ႔ဦး။ ေထာင္၀င္စာလာေတြ႕ခံရ မွန္သူတဦးနွင့္ ေထာင္၀င္စာ လာၾကဲသူ တဦးနဲ႔ ေထာင္၀င္စာမလာသူ သံုးဦးေလးဦးခန္႕က  တအုပ္စုအျဖစ္ ထမင္းစားၾကေတာ့ အျပင္ဟင္းလို႔ ေခၚတဲ့
( အထားခံေအာင္ ေၾကာ္ထားသည့္ ငပိေၾကာ္၊ ငါးေျခာက္ေၾကာ္၊ သရပ္သီးသနပ္နွင့္ အသားေၾကာ္ တခုခုကို တဦး ဇြန္းတ၀က္ခန္႕ေလာက္ မွ်စားရတာ) ဦးဇင္းေလးကို ထည့္ေပးတာပါ။ (၃)ေဆာင္ျဖစ္သည့္အတြက္ ေထာင္ထမင္းေကၽြးခ်ိန္က လဲြရင္ အျခားအခ်ိန္ေတြမွာ ထမင္းကို စားေသာက္ခြင့္၊ သိမ္းထားခြင့္ မရွိဘူး။ ေထာင္ဥပေဒအတိုင္း ေကၽြးခ်ိန္မွာ အခန္းအျပင္ဖက္ စၾကၤန္မွာ စားရပါတယ္။

အဲသည့္စနစ္ဟာ က်ေနာ့္တို႔ သာမန္လူေတြအတြက္က ဘာမွ အခက္အခဲ မရွိေပမယ့္ မြန္းတည့္ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုဥ္းမေပးရတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြအဖို႔မွာ အေတာ္ဒုကၡေရာက္ၾကရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔က  ညေနစာလာေကၽြးတဲ့ ေထာင္ထမင္း ၀ါက်င့္က်င့္ကို ေကာ္ဇလံုထဲမွာ ပါးပါးေလးခင္း၊ အေပၚကေန အ၀တ္ပိုင္းစ( အက်ီပိုင္း) ကို ေရဆြတ္ျပီး ေရညွစ္လို႔ အုပ္ထားရပါတယ္။ အဲဒါကို မနက္ေထာင္ဖြင့္ခ်ိန္မွာ အာရံုဆြမ္းအျဖစ္ သံဃာေတာ္ေတြကို ေထာင္ထမင္း ၀ါက်င့္က်င့္ သိုးနံ႕၀င္လုလုကို ကပ္ၾကပါသည္။
ေရခ်ိဳးသည့္အခါ အက်ဥ္းသားမ်ား ေလးေယာက္တတဲြထိုင္ျပီး ေရကန္အျပင္မွာ တန္းစီရပါသည္။ ေရကန္ေစာင့္က "တတန္းလာ" လို႔ေအာ္လိုက္ရင္ ထျပီးေရကန္ေဘးမွာ ရပ္ျပီး ဒန္ပန္ကန္ျပားကိုင္ကာ "ခပ္" ဆိုတဲ့ အခ်ိန္က်မွာ တခါခပ္လို႔ ေရခ်ိဳးရတဲ့ စနစ္ကို ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြလဲ လုိက္နာရပါသည္။


ကမာၻေပၚတြင္ ဗုဒၶဘာသာအထြန္းကားဆံုးျဖစ္ေသာ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို သတ္ဖို႔ အမိန္႔ေပးတဲ့ ဦးခင္ညြန္႔တို႔ န၀တ ကပ္တဲ့ ဆြမ္းကြမ္းအလွဴဒါနမို႔ လက္မခံဘဲ ကံေဆာင္ေတာ္မူတဲ့ အရွင္သူေတာ္ျမတ္မ်ားကို ေထာင္တြင္းမွာ လူျမင္သူျမင္ တရား၀င္ ဦးခ်ခြင့္ မရွိပါ။  လူျမင္သူျမင္ ဆြမ္းကပ္ခြင့္ မ႐ွိပါ။ ဒါေတြကို  ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအေပါင္း ေသေသခ်ာခ်ာမွ သိၾကပါ့မလား။

မနက္တခါ ညေနတခါ ထိုင္ျပီး "ပံုစံ" လိုေအာ္ရင္ ဦးေခါင္းငံုထားရသည့္ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြ အျဖစ္။ ရာဇ၀တ္သား အက်ဥ္းသားမ်ားနွင့္ ၾကမ္းတေျပးထိုင္ သီတင္းသံုးကာ။ ဆဲဆိုၾကိမ္းေမာင္းသံမ်ား ၾကားေတာ္မူေနရေသာ အျဖစ္။ ညအခ်ိန္မွာ ၾကမ္းေပၚမွာအက်ဥ္းသားမ်ားနွင့္ တိုးေ၀ွ႕ျပီး အတူ ၾကိမ္းေတာ္မူရသည့္ အျဖစ္မ်ားကို ျမန္မာျပည္သူတို႔ေတြ႕ရရင္ ဘယ္လိုခံစားမလဲ။

ငါ×မသားေတြ နားေထာင္ၾကစမ္းလို႔ ေအာ္ဟစ္ ေျပာဆိုေနတဲ့ ေထာင္အက်ဥ္းခန္းထဲမွာ သီတင္းသံုးရသည့္ သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ေတြ စိတ္နွလံုးကို ေတြးၾကည့္ၾကပါဗ်ာ။ စစ္ဖိနပ္စီးျပီး လမ္းေလွ်ာက္လာတဲ့ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြနင္းေနတဲ့ ၾကမ္းျပင္တေျပးထဲမွာပဲ ထိုင္ျပီး ေခါင္းငံုအရိုေသေပးေနရတဲ့ သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ေတြ အျဖစ္ သံဃာေတာ္ေတြ အျဖစ္ကို ေတြးၾကည့္ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညႊန္႕သြားေလရာမွာ လူတကာကို လက္အုပ္ခ်ီျပီး ခရီးဦးၾကိဳျပဳရန္ ညႊန္ၾကားထားသည္။ သူလိုသာမန္လူတေယာက္ေတာင္ လက္အုပ္ခ်ီခရီးဦးၾကိဳျပဳခံေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သာသနာပိုင္ ဆရာေတာ္ေတြ ေထာင္ထဲမွာ သီတင္းသံုးေနသည္။

ေထာင္ဥပေဒအတိုင္း အမည္ကို ဦး ကို တပ္မေခၚတဲ့ အတြက္ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ အမည္ကိုေခၚတဲ့ အခါမွာ စိတ္မသက္သာျဖစ္ရတာကို ေတြးၾကည့္ေပါ့။ အက်ဥ္းသားအခ်င္းခ်င္းနွင့္ ကေတာ့ ေထာင္၀င္စာလာရင္ အမည္လိုက္ေခၚတဲ့ အက်ဥ္းသားေတာင္ ဆရာေတာ္ေတြကို အလြတ္က်တ္ထားျပီး အသာေလး အနားလာျပီး ဘုန္းဘုန္းဘုရားလို႔ ေထာင္၀င္စာ စာရြတ္လာ ကပ္တာေတြေတာ့ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တရားမ၀င္ဘူးေလ။

တပတ္တခါ ေထာင္ပိုင္တန္းစီတဲ့ အခါ။ တလတခါ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးလွည့္တဲ့ အခါ ဆရာေတာ္ေတြမွာ အက်ဥ္းသားေတြ ၾကားထဲ ေတာင့္ေတာင့္ထိုင္ျပီး ဦးေခါင္းခ်ိဳး အရိုေသေပးရတာကို ဘာသာတရား ၾကည္ညိဳလွပါသည္ ဆုိေသာ ဦးခင္ညႊန္႔ ဘာလုပ္ဖို႔ သံဃာေတြ ေထာင္ခ်ေသးသလဲ။

 ေထာင္မွဴးသိန္းျမင့္က ေထာင္က်လာရင္ အက်ဥ္းသားပဲဆိုျပီး ေတာင္ယာေရေလာင္းဖို႔ လူစာရင္းမွာပါတဲ့ သက္ၾကီး၀ါၾကီး ဆရာေတာ္ေတြ ကိုယ္စား က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြနွင့္ ရဟန္းပ်ိဳေတြက အလွည့္က် ၀ိုင္းထမ္းျပီး ေလာင္းရတဲ့ အမွတ္သံုးေဆာင္ ခ်ိဳးေရကန္က ပုတ္ေစာ္နံေရေတြကို သံစည္ပိုင္းျပတ္နွင့္ ႏြားထမ္းတဲ့ တံဘိုးကို တပ္ထမ္းေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့။

ဦးခင္ညႊန္႔ တေယာက္ နိုင္ငံပိုင္ ရုပ္ျမင္သံၾကားကေန ေရႊသကၠၤန္း ကပ္တဲ့ ေ၀ါယဥ္ၾကိဳးကို ဖြဖြေလးဆဲြျပျပီး ဘုရားဒကာၾကီးအျဖစ္ ျပည္သူေတြကို လုပ္ျပေနတာ ဦးခင္ညႊန္ ကိုယ့္ လိပ္ျပာ ကိုယ္လံုသလား။ မထင္ပါဘူး။ သံဃာကိုသတ္တဲ့ အသင္းအဖဲြ႕၏ တာ၀န္ရွိသူ သံဃာကို ညွင္းဆဲတဲ့ အသင္းအဖဲြ႕ တာ၀န္ရွိသူ အမိန္႔ေပးသူ ဦးခင္ညႊန္႕ မိမိကိုယ္ကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္ အျဖစ္ ရဲရဲၾကီး ေၾကြးေၾကာ္ ရဲပါသလား။

အရွက္သိကၡာၾကီးလွတဲ့ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္ ေတာင္မစြန္႕၀ံ့တာတဲ့ အင္းစိန္ေထာင္ မိလႅာစနစ္မွာ စိတ္မသက္သာ ရွိလွတဲ့ အခ်ိန္။  ေရႊကြပ္ထားတဲ့ ဘိုထိုင္ေရအိမ္နဲ႕ ဦးခင္ညႊန္႕ ထိုင္ရင္းနွင့္  ေတြးမိလား သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ဘုရားေတြ ဘယ္လိုရွိမလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေလးေပါ့။

အဲဒီ ၁၉၉၁ ေထာင္ေျပာင္းကာလမွာ  သံဃာေတာ္ေတြကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထားခ်ိန္၊ဆရာေတာ္ေတြကို ေခါင္းစြပ္စြပ္ျပီး ေျခက်ဥ္းခတ္ကာ ေထာင္ေျပာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ားေရွ႕တြင္ ဦးခင္ညႊန္႕တေယာက္ စမတ္က်က် ဝတ္ထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္၀တ္စံု အေပၚကေန ေယာဂီပတ္ကေလးပတ္လိုက္ ၊အျဖဳေရာင္ပတ္ေလးပတ္လိုက္နွင့္ ဘုရားဒကာ ေက်ာင္းဒကာဘဲြ႕ခံေနခဲ့တာကိုေရာ ပီတိျဖစ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ ဒီကိစၥေတြ အကုန္သိၾကပါ့မလား။ အဲသည့္အခ်ိန္မွာ ေထာင္ထဲမွာ ဒဏ္မခံႏိုင္လြန္းလို႔ ပ်ံလြန္ေတာ္မူရွာရတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြ ႐ွိေနတယ္ဆိုတာကို ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ သိၾကပါ့မလား။   ေထာင္ေျပာင္း သံဃာေတာ္ေတြထဲက က်ေနာ္မွတ္မိတဲ့ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ရတဲ့ ဆရာေတာ္ ဦးအာစရ(သရက္ေထာင္)ပါ။

က်ေနာ္ ၀တၱဳေရးေနတာ မဟုတ္ပါ။ ၾကံဳေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီ သမိုင္းအခ်ိဳးေကြ႕က ပံုရိပ္ေတြကို လွည့္စားေနသူမ်ားအား မီးေမာင္းထိုးျပေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ အခုက်ေနာ္ေရးသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို က်ေနာ္တေယာက္ထဲ သက္ေသရွိျခင္းမဟုတ္ပါ။ ထိုအခ်ိန္က ခံစားခဲ့သူအားလံုး သက္ေသရွိေနတာပါ။ က်ေနာ္က ဒီအခ်က္လက္မ်ားကို ျဖန္႕ေ၀ေပးတဲ့ သဲတပြင့္သာ ျဖစ္သည္။ အစဥ္လာၾကီးမားတဲ့ သမိုင္းအခ်ိဳးေကြ႕ေတြကို ျဖတ္သန္းျမင္လုိက္ရတဲ့ အရၾတရ တိုက္ပဲြ၀င္ လူငယ္တဦးသာ ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္ေရးေနျခင္းသည္ သမုိင္းကို ျမင္လိုက္ ရသည့္ဖက္ကေန သိသမွ်ကို ေရးေပးေနျခင္းပါ။ ခံယူမႈ လက္ခံမႈက တဦးခ်င္းစီ၏ ပုဂၢလိကခံယူမႈ အခြင့္ေရးသာျဖစ္သည္။

ကံေဆာင္ရျခင္းေနာက္ခံနွင့္ ဦးခင္ညႊန္႕သို႔ေမးခြန္းမ်ား

၁၉၉၀ ခုနွစ္မွာ ရွစ္ေလးလံုးနွစ္ပတ္လည္ေန႔အတြက္ မႏၱေလးျမိဳ႕မွာ ဆြမ္းေလာင္းကိုပဲြကို န၀တ တိုင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္က သံဃာေတာ္ေတြကို မၾကြရဘူးတားျမစ္သည္။ သံဃာထုကလည္း ဒါဟာဆြမ္းေလာင္းတာ ၀ိနည္းအရေရွာင္ဖယ္လို႔မရဘူးဆိုျပီး မိန္႕ကာ ဆြမ္းခံၾကြေလေတာ့ ရုတ္ပ်က္ဆင္းပ်တ္ ျဖိဳခြင္းပါသည္။ ဆြမး္သပိတ္မ်ားကိုင္ေဆာင္ၾကြလာတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကို န၀တ စစ္အစိုးရက သကၠၤန္းေတြဆဲြခၽြတ္ သပိတ္ေတြလႊင့္ပစ္ကာ အၾကမ္းဖက္ဖမ္းဆိီးတာကို သံဃာေတာ္ေတြ ဖက္မွ မခံနိုင္ေသာ ရဟန္းပ်ိဳမ်ားက ျပန္လည္တုန္႕ျပန္ ရိုတ္ပဲြျဖစ္ရာ။ န၀တ ဖက္မွ ပစ္ခတ္နိုမ္နင္းမႈမ်ားလုပ္သျဖင့္ စက္တင္ဘာလတြင္ မႏၱေလးတိုင္းမွ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားက ၀ိနည္းေတာ္အတိုင္း သပိတ္ေမွာက္ သံဃာကံျပဳေတာ္မူပါသည္။

ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွ တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ အရွင္သုမဂၤလာလကၤာရ အမွဴးျပဳေသာ သံဃာေတာ္မ်ားက ေအာက္တိုဘာလ (၃) ရက္ေန႕တြင္ သပိတ္ေမွာက္ သံဃာကံျပဳလုပ္သည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကထိန္ခင္းျခင္းနွင့္ သံဃာ့ စာေမးပဲြျပီးတဲ့ အခိ်န္ဆိုေတာ့ န၀တ စစ္အစိုးရ အုပ္စုမွ အဓိကမင္းသားၾကီး ဦးခင္ညႊန္႕ ေက်ာင္းတိုက္ေတြကိ္ု လွဴဘြယ္ပစၥည္းမ်ားကပ္လွဴပါသည္။ တကယ္ဆိုရင္ နွစ္စဥ္ ၂ လပိုင္းေလာက္မွ က်င္းပေလ့ရွိေသာ သံဃာစာေမးပဲြဆု ဆက္ကပ္ျခင္းကို ဦးခင္ညႊန္႕က အဲဒီလမွာပဲ ခ်က္ခ်င္းလုပ္သည္။ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြက အလွဴခံျခင္းမျပဳေလေတာ့ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆံုျခင္းကို ခံရလို႔ ေဒါသသူပုန္ထသူက ဦးခင္ညႊန္႕ ဘယ္လို ၾကမ္းရမ္းခဲ့သလဲကို သူကိုယ္တိုင္မွတ္မိမွာပါ ေမးၾကည့္ၾကပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က်မွ မ်ားလိုက္တဲ့ သံဃာအတုအေယာင္အမႈေတြက ေန႕စဥ္လိုလို သတင္းစာမွာ ေပၚထြက္လာလိုက္တာမွ ထူးထူးဆန္းဆန္း ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ သံဃာ့ကံေဆာင္ျခင္းမျပဳေသာ သံဃာေတာ္အခ်ိဳ႕ကို ဦးခင္ညႊန္႕ တီဗီမ်ားဆက္ကပ္လွဴဒါန္းေနပံုကို နိုင္ငံပိုင္သတင္းစာမ်ား၏ မ်က္နွာဖံုးမွာ ေတြ႕ေပမည္။

ကမာၻေအးသို႔ န၀တ စစ္အစိုးရဖိအားေပးျပီး သပိတ္လွန္ရမည္ အမိန္႕ထုက္ေစသည္။ ညမထြက္ရ အမိန္႕ထုက္ထားသည့္ ၁၉၉၀ ခုနွစ္ ဒီဇင္လာလ ၅ ရက္ေန႕ညမွ စတင္ျပီး သံဃာေတာ္မ်ားကို ေခါင္းစြပ္ စြပ္ကာဖမ္းဆီးသည္။ စစ္ကားေပၚဆဲြတင္ကာ စစ္ေထာက္လွမ္း၏ စစ္ေၾကာေရးသို႕ ပို႕ေဆာင္ စစ္ေဆးသည္။ စစ္ေၾကာေရးတြင္ သံဃာေတာ္မ်ားကို သကၠၤန္းေတာ္မ်ား အတင္းဆဲြခၽြတ္ျခင္း အမႈကို ဦးခင္ညႊန္၏ အမိန္႕ေၾကာင့္ မလုပ္လွ်င္ ဘယ္သူလုပ္ရဲေပမည္နည္း။ မာန္ဟုန္ျပင္းျပင္း အာဏာစက္ၾကီးမားလွသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္ဘ၀က ဟန္မ်ားမာန္မ်ားကို ထိုအခ်ိန္က သတင္းစာမ်ား တီဗီသတင္းမ်ားမွာ ျပန္ရွာၾကည့္ေပေတာ့။

ဒီေတာ့ သပိတ္ေမွာက္ရသည့္ သံဃာေတာ္ေတြကို အာဃာတတရား ၾကီးစြာနွင့္ ျဖိဳခြင္း အက်ဥ္းခ်သူက န၀တ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး(၁) စစ္ ေထာက္လွမ္းေရးအၾကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႕ ျဖစ္ေၾကာင္း ေက်းဇူမ်ားကို မသိေသးသူမ်ား အမွတ္ရပါေစကုန္။ တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ အရွင္သုမဂၤလာလကၤာရ ျမစ္ၾကီးနားေထာင္မွာ ၉ နွစ္ေလာက္ အက်ဥ္းခ်ခံ သီတင္းသံုးရျပီးေနာက္ ျပန္လြတ္လာျပီး မၾကာခံမွာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူရွာေလသည္။
ထိုသို႔ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခ်ိန္က်မွ ဦးခင္ညႊန္႕ တေယာက္ဘာလို႔မ်ား အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀နွင့္ သြားဖူးတာလဲ ဆုိတာကို သိျခင္သည္ ေမးေပးၾကပါ။ မိမိမွာ တာ၀န္အရလုပ္ရသည္မ်ား ရွိသည္ အစခ်ီသည့္ မီဒီယာမ်ားမွာ ဦးခင္ညႊန္ ေျပာတာကို  ျပန္ေမးခ်င္တာက ထိုအခ်ိန္မွာ ဦးခင္ညႊန္႕ အျခားနည္းလမ္းေျဖရွင္းစရာ မရွိဘူးလား တကယ္ပဲလား။

( က်ေနာ့္ ဆက္ေရးေနပါသည္။ အစပိုင္းမွာ က်ေနာ္ေျပာသြားတဲ့ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ သံဃာေတြ ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ ေထာင္တြင္းဒုကၡ (တနည္းေျပာရရင္) ဦးခင္ညြန္႔ရဲ႕ ကုသိုလ္ေတာ္ေတြေပါ့ဗ်ာ။  ဒီတပုဒ္ထဲမွာ ေနာက္ထပ္ ဆက္ျပီး ထည့္ျဖည့္သြားမယ္။ ေစာင့္ေနေသာ အားလံုးအတြက္ ေလာေလာဆယ္ ဖတ္ရန္တင္လိုက္သည္။)


--------------------------------------------------
အခ်က္ အလက္အခ်ိဳ႕ကို ဆြမ္းၾကြခါနီး ဖုန္းကိုင္ေပးေတာ္မူကာေျဖၾကားေပးသည့္ သံုးၾကိမ္တိတိ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားျဖစ္သည့္တိုင္  ျပည္သူဖက္က ရပ္တည္ေသာ ဆရာေတာ္ဦးပညာေဇာတ၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ဦးတင္လိုက္ရပါသည္။
အင္းစိန္ေထာင္ အမွတ္သံုးေဆာင္မွ နိူင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ျပည္တြင္းမွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူသည့္ ဦးဇင္းဘုရားကိုလည္း ဦးတင္လိုက္ပါသည္။ ျပည္တြင္းက အကိုေတာ္ၾကီး(အမွတ္သံုးေဆာင္)။  အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရွိ  သူငယ္ခ်င္း ကိုေဇယ်ာ၀င္း၊ ကိုဂၽြန္ဂလင္း  တို႕ နွင့္အတူ က်ေနာ္ သံုးေဆာင္မေရာက္ခင္ ေထာင္ေျပာင္းခံရတဲ့ ကိုမင္းနိုင္ (Buffalo, New York) တို႕အား အခ်က္အလက္မ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
----------------------------------------------------
ေရးေပးဖို႔ ျပည္သူေတြကိုယ္စား ေတာင္းဆိုတာကေတာ့ အကိုခ်ိဳတူးေဇာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္လံုးေျပာရံုမက wall မွာလာေရးသူက မနႏၵာ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တာ၀န္ကို က်ေနာ္ေက်အာင္ ေရးေပးလိုက္ပါျပီ။ တခုေျပာခ်င္တာ ဒီစာလံုးေတြကို ေရးတာ လက္နဲ႕မဟုတ္ပါဘူး။ နွလံုးသားနွင့္ေရးတာ စာဖတ္သူတို႔ မထင္မွတ္တဲ့ စာလံုးအခ်ိဳ႕မွာ က်ေနာ့္ မ်က္ရည္ေပါက္ေတြရွိပါတယ္။

ရဲမင္းထြန္း