(ကိုဇာဂနာအတြက္ ကိုလြမ္းဏီေရးတဲ့ကဗ်ာ)
ဇာဂနာ ကဗ်ာ ေဒါ့ကြန္း
အၿငိမ့္ အႏုသဘင္
သုခုမ ရင္ခြင္၊ ရုပ္ရွင္ ဂီတ
ဘ၀နဲ ့ရင္း၊ လမ္းသစ္ထြင္း၍
ေတးခ်င္းညည္းတယ္။
ေၾကာက္ေမႊးပါ၊ ဇာဂနာနဲ ့ႏွဳတ္
အယုတ္အျမတ္၊ အလတ္မေရြး့
ေၾကြးေၾကာ္သံေပးတယ္။
လူထုအပူ၊ လူထုေ၀ဒနာ
တရားရွာ၊ ကိုယ္မွာေတြ ့တယ္။
အဘိဓမၼာ၊ ဋီကာမခ်ဲ ့
အားႏြဲ ့သူေရွ့ရွိေနတယ္။
သံဃံသရဏံ ဂန္းစာမိေတာ့
မခ်ိတင္ကဲ မ်က္ရည္၀ဲတယ္။
အမွန္အကန္ အဖန္ဖန္သစၥာရိွၾကဖို ့
သံဃံံသရဏံ ဂစၦာမိၾကပါေတာ့
အႏွစ္ဗလာ အခါခါမိုက္ၾကဆဲဟာမို ့
ပလာတာမၾကိဳက္တဲ့ ႏြားငမိုက္ေတြမွာေတာ့
ဘုရားရိုက္တာသာ ခံၾကေပေရာ့လို ့
မေလ်ာ့မပို အေသာ့ဆိုလိုက္ခ်င္သတဲ့
ဇာဂနာရဲ ့ မွာေတာ္ပံု
ေျမ၀သုန္ကို သစၥာထားခဲ့တယ္။
ေထာင္အျပင္ တန္းလား၊
သြားစမ္းပါတဲ့
အားလည္းနာတယ္၊ ခင္လည္းခင္တယ္။
စစ္ေခြးတိုက္ညစ္၊ ျမစ္ႀကီးနားမဲဇာ
ဇာဂနာေလ
ေသေတာင္ဒူးမေထာက္ႏိုင္ဘူး။
ကဲ စစ္ဗိုလ္တအုပ္
ဇာဂနာကို၊ ကဗ်ာလုပ္တယ္
ဘာပုဒ္မနဲ ့ ဖမ္းမလဲ။
ေမာင္လြမ္းဏီ
၂၅ - ၁ - ၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment
လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ေရးသားခြင့္ရွိပါသည္။ အမ်ားသူငါဖတ္ရန္မသင့္ေသာ ရုိင္းျပေသာစကားလံုးမ်ား သံုးစြဲပါက ဖ်က္ျခင္းခံရပါမည္။
ေ၀ဖန္ေရးနွင့္ အၾကံေပးျခင္းမ်ားကို လိႈက္လွဲစြာၾကိဳဆိုရလ်က္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ေအးနႏၵာေအာင္