ရွိပါတယ္။ စစ္ေခြးတိုက္ကို မေရာက္ခင္ စစ္ေခြး၀န္း အ၀င္အ၀ ဂိတ္အေသးတခုရွိျပီး ေထာင္အေခၚ စစ္ေခြးဘူး၀ လို႕ေခၚတယ္။ အထဲမွာေတာ့ စစ္ေခြးတိုက္ (သို႕) ေဟာင္ေကာင္ ရွိတယ္။ ေထာင္အတြက္ စစ္ေခြးမ်ားထားတဲ့ တန္းလ်ားျပီးရင္ စစ္ေခြးေလ့က်င့္တဲ့ ကြင္းျပင္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္လမ္းအတိုင္းမွာေတာ့ စစ္ေခြးတိုက္ အခန္းဆယ္ခန္းက အခန္းတခုစီရဲ႕ ေဘးမွာ ဆယ္ေပေက်ာ္ နံရံတိုေလးေတြ ကာထားျပီး တိုက္ခန္းရဲ႕ မ်က္နွာျခင္းဆိုင္မွာေတာ့ အုတ္ရိုးရွိျပီး ေထာင္အုတ္ရိုးအၾကီးနွင့္ အေသးၾကားက ေနရာပါ။ စစ္ေခြးကို အက်ဥ္းသားတေယာက္ အျပစ္ဒဏ္နွင့္ လာရင္ ဘယ္လို႔လုပ္တယ ္ဆိုတာကို က်ေနာ့ စစ္ေခြးတိုက္ အေတြ႕အၾကံဳ နွစ္ခါ ျဖစ္တဲ့ ၁၉၉၂ နွင့္ ၁၉၉၃ တုန္းက အျဖစ္ပ်က္ကို ေျပာျပပါ့မယ္။ မေျပာခင္ အရင္ဆံုး ရွင္းျပအုန္းမယ္။
မိန္းေဂ်းလမ္းမ နွင့္ မိေက်ာင္းလမ္း
စစ္ေခြးမေရာက္ခင္ ေထာင္အလယ္ဗဟို ေမ်ာ္စင္တိုင္ ေထာင္မွာေခၚတာ မိန္းေဂ်းရံုးခန္း ဆိုတဲ့ေနရာကေန စစ္ေခြးေရာက္ေအာင္ သြားဖို႕ မိေက်ာင္းလမ္းဆိုတာလဲ ရွိတယ္။ မန္းေဂ်းမွာ တာ၀န္မွဴးၾကီးဆိုတဲ့ ေထာင္မွဴးၾကီး တဦး ေထာင္မွဴးတဦး တပ္ၾကပ္ အသီးသီးရွိျပီး။ ေထာင္မွာ မန္းေဂ်းမွာ တာ၀န္က်တဲ့ ၀န္ထမ္းက အာဏာၾကီးပါတယ္။ မန္းေဂ်းဒုတပ္ၾကပ္က အေဆာင္မွာ တာ၀န္က်တဲ့ တပ္ၾကပ္ၾကီးေတြ အပိုးက်ိဳးေနေအာင္ကို အာဏာကၾကီးတာ အျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ေထာင္ထဲကို ခိုးသြင္းလာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ဖမ္းလိုက္ရင္ ဒုကၡအၾကီးက်ယ္ ေရာက္သြားနိုင္တာေၾကာင့္ပါ။ ေထာင္ဗူး၀ၾကီးကေန မိန္းေဂ်းအထိ ကားေမာင္းလို႕ရတဲ့ လမ္းမက်ယ္ၾကီး ရွိျပီး လမ္းကို အုတ္နီခဲေတြကို ထုျပီး ဒလိမ့္တံုးနွင့္ လိမ့္ထားတဲ့ လမ္းမ ေထာင္ထဲက အနွိပ္စက္ခံ အက်ဥး္သားေတြရဲ႕ ေသြးေခၽြးလမ္းမ ဆိုလဲ မမွားဘူး ဘာလို႕လဲဆိုတဲ့ အဲဒီ လမ္းမကို ဒလိမ့္တံုးလိမ့္ရတာက အျပစ္ဒဏ္က်တဲ့ အက်ဥး္သားကို သံေျခက်ဥး္နွင့္ ေဒါက္ခတ္ျပီးမွ ေနက်စ္က်စ္ေတာက္ပူေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီသံဒလိမ့္တံုးၾကီးကို တြန္းရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသံဒလိမ့္တံုးၾကီးကို ခ်စ္ကိုကို လို႕ေခၚျပီး နည္းနည္းေသးတာကို ခ်စ္မမလို႕ေခၚပါတယ္ ခ်စ္ကိုကို က အက်ဥ္းသားနွစ္ေယာက္တြန္းရျပီး ခ်စ္မမ က အက်ဥ္းသား တေယာက္ထဲ တြန္းရပါတယ္။ ပူက်စ္ေနတဲ့ ေနေၾကာင့္ ပူေနတဲ့ သံဒလိမ္႔တံုးၾကီးကို တြန္းေနတဲ့ အက်ဥး္သားလက္ေတြက အပူေလာင္ျပီး ကြာထြက္ ေသြးရဲရဲေတာက္ ထြက္တယ္။ ေျခေထာက္က သံေျခက်ဥ္းနွင့္ ေျခေထာက္နွစ္ခုၾကားက ေဒါက္ေၾကာင့္ ဂဏန္းလိုသြားေနရဲ႕ အက်ဥ္းသားေနာက္မွာေတာ့ လက္ေရြးစင္ အရိုတ္သမား ေထာင္၀န္ထမ္း တပ္ၾကပ္ (သို႕) ဒုတပ္ၾကပ္တေယာက္က ဂန္းပိုက္လို႔ေခၚတဲ့ ရာဘာအမာစား ဒုတ္အရွည္နွင့္ တေဘာင္းေဘာင္း လိုက္ရိုက္ေနတာကို အက်ဥ္းသား နွစ္ေယာက္ ယပ္ခပ္ေပးေနရတဲ့ တာ၀န္မွဴးၾကီး (ေထာင္မွဴးၾကီး)တဦးက မန္းေဂ်းရံုးခန္းက ေနျပီး ေရေႏြးၾကမ္း အျမည္းအစံုအလင္နွင့္ ထိုင္ၾကည့္ေနျပီး အေဆာင္က တျခားေထာင္မွဴးမ်ားလဲ ထြက္ၾကည့္ေလ့ရွိပါတယ္။ တခါတရံမွာ သူတို႕ၾကည့္မရတဲ့ လူျဖစ္ေနရင္ ေထာင္မွဴးမ်ားက လက္သံေျပာင္ေျပာင္နွင့္ ၀င္ရိုတ္ျပပါေသးတယ္။ အဲဒီလုိလူဆိုရင္ေတာ့ ေမ်ာ့ေမ်ာ့ပဲ က်န္ေလ့ရွိတယ္ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ မ်က္နာလို မ်က္နွာရ လက္သံေျပာင္ျပတဲ့ တပ္ၾကပ္ေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီလို ရိုတ္လို႕တြန္းခိုင္းလို႔၀ျပီ တာ၀န္မွဴးၾကီး ေက်နပ္ျပီဆိုမွ ဒီအက်ဥ္းသားက အဲဒီ မိန္းေဂ်းကေန စစ္ေခြးတိုက္ဗူး၀ အေရာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ၅ မိနစ္ ၆ မိနစ္ေလာက္ ခရီးကို အုတ္ခဲေတြ ထုေခ်ထားတဲ့ အုတ္လမ္းအေခ်ာေဘးက အနားစ ဒလိမ့္တံုး မဖိထားတဲ့ ေနရာကေန မိေက်ာင္းသြား သြားရပါတယ္။ ေျခေထာက္လံုး၀ မတြန္းရဘူး တေဒါင္ဆစ္နွင့္ တကိုယ္လံုး ၀ိတ္ကို ဆဲြျပီး ထြားသြား သြားရတဲ့ မိေက်ာင္းသြားမွာ အျပစ္ဒဏ္က်တဲ့ အက်ဥ္းသား တေဒါင္ဆစ္က ေသြးခ်င္းခ်င္းရဲျပီး ၀မ္းလ်ားေမွာက္သြား ေနရတဲ့ အက်ဥ္းသား ေက်ာေပၚ တင္ပါး ေျခေထာက္ က်ရာေနရာကို လိုက္ရိုတ္ေနတဲ့ မိန္းေဂ်းတပ္ၾကပ္ လက္သံေၾကာင့္ အက်ဥ္းသား၏ မိေက်ာင္းတက္က ျမန္ေနရပါေတာ့တယ္။ ဒီအစေလးကို ဖတ္ျပီး က်ေနာ္ကို ပိုေရးတယ္ ထင္ေကာင္း ထင္နိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တခုေတာ့ သတိျပဳေစျခင္တယ္ က်ေနာ္ကိုယ့္ေတြ႕အျပင္ အင္းစိန္ေထာင္မွာ အက်ဥ္းသားေတြ အမ်ားစုအတြက္ စစ္ေခြးဆို မီးေသသြားၾကတယ္ ဆိုတာကို မေမ့ေစျခင္ဘူး။ စစ္ေခြးေရာက္တဲ့ေန႕
၁၉၉၂ ေသာၾကာေန႕ တေန႔မွာ က်ေနာ္ရက္အတိက် ေမ့ေနတယ္ ၾကိဳးစားျပီး စဥ္းစားတာ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္က အင္းစိန္ေထာင္မွာ ေထာင္က်ေနတဲ့ အေဆာင္က နုိင္ငံေရးပုဒ္မေတြ အားလံုး မခံမရပ္နိုင္ျဖစ္ရတဲ့ အထင္ကရ ရက္တရက္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္က်ေနတဲ့ အေဆာင္က (၃)ေဆာင္ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္း ကို၀င္းသူရၾကြယ္(ခ) နဂါးေလး ေထာင္၀င္စာ ေတြ႕သြားေတာ့ က်ေနာ္တို႕ အဆက္သြယ္လုပ္တဲ့ စာတိုေလးတေစာင္ကို ထုက္သြားတယ္။ က်ေနာ္လဲ နဂါးေလး ေထာင္၀င္စာသြားလို႔ အဲဒီစာေလးမ်ား မိေလမလားဆိုျပီး ပူပင္ လိုက္ရေပမယ့္။ နဂါးေလးက မိန္းေဂ်းက ပုဆိုးျဖန္႕ ေျခကားထားျပီး ပါးစပ္ဟျပရတဲ့ စစ္ေဆးေရးေက်ာ္ သြားေတာ့မွ အလံုးၾကီးက်လို႕ ေနေတာ့တယ္။ ေနာက္ျပီး နဂါးေလးေထာင္၀င္စာ ျပန္လာတာကို ေမ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အေဆာင္အသီးသီးကို အေရးေပၚပံုစံေပးလိုက္လို႕ အက်ဥ္းသားေတြ အားလံုးေရာက္ရာ ေနရာကေန ပံုစံငံုထားရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္အမည္ကို သံုးေဆာင္ရံုးခန္းက ၀န္ထမ္းက လာေခၚလို႕ က်ေနာ္လဲ လိုက္သြားေရာ ျပႆနာက စပါျပီ။ မိန္းေဂ်း ေမ်ာ္စင္ၾကီးေအာက္က အ၀ိုင္းအမိုးၾကီး အတြင္း (ယၡင္ အဂၤလိပ္ လက္ထက္က မီးဖိုေဆာင္) က်ေနာ္ကို သြင္းလိုက္ျပီး ထုက္တန္းတခုကို လက္နွင့္ခိုထားခိုင္း ပါတယ္။ သစ္သားေဘာင္ၾကီးက ၾကီးေတာ့ က်ေနာ့္လက္ေသးေသးေလးနွင့္ ေစာင္းကိုပဲခိုရတာ လက္က အရမ္းနာျပီး တုန္လာတဲ့ အခ်ိန္ ျပဳတ္အက်မွာ တပ္ၾကပ္ၾကီး ေက်ာ္၀င္း(တရုတ္ေက်ာ္၀င္း) စစ္ဖိနပ္နွင့္ ေဆာင့္ကန္တယ္ ျပန္ခိုခိုင္းတယ္။ က်ေနာ္ေခါင္းထဲမွာလဲ အေၾကာင္းရာေတြ စီေနရတယ္။ နဂါးေလးက အျပင္ထုက္တဲ့ စာမိသြားတာလား ဆိုျပီး စဥ္းစားရ ၾကပ္ေနတယ္။ ေက်ာ္၀င္းကလည္း က်ေနာ္ကို ကန္လိုက္ အျပင္မွာ နဂါးေလးကို ထြက္ရိုက္လိုက္ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိန္းေဂ်းမွ အလုပ္လုပ္တဲ့ အက်ဥ္းသားေတြက အေျခေနၾကည့္ေပးထားပါတယ္။ ေက်ာ္၀င္း နဂါးေလး စစ္ေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ကို ေအာက္ဆင္းခိုင္းထားျပီး ၀င္းျမင့္ ျပန္လာရင္ က်ေနာ္ျပန္ခိုရတယ္။ က်ေနာ္နွင့္သိတဲ့ အေရးခင္းလူသတ္မႈ ဂါးဂါးေလး ဆိုတဲ့လူက က်ေနာ္ကို မင္းတို႕ေတာ့ ေသမွာပဲ ဟိုေကာင့္မွာ စာမိထားတယ္ လို႕ျဖတ္သြားရင္း ေလသံနွင့္ ေျပာပါတယ္။ အားလံုး၀ိုင္း ကူညီလို႕ ၾကာၾကာမခိုရတဲ့ ေပမယ့္ ေက်ာ္၀င္းေရာက္ျပီး ၾကည့္တဲ့ အခ်ိန္ က်ေနာ္ၾကာၾကာ မခိုနိုင္လို႔ က်ေနာ့္တကိုယ္လံုး ဖုန္အလူးလူး ကန္ရာေတြ ထပ္ကုန္ေတာ့တာ ေနာက္မွ အဲဒီဖို၀ိုင္းထဲက ထုက္ျပီး မိန္းေဂ်းရံုးခန္းေရွ႕ အုတ္နီလမ္းမမွာ ပံုစံထိုင္ခိုင္းထားျပီး ေမးပါေတာ့တယ္။ တပ္ၾကပ္ၾကီး ေက်ာ္၀င္း က “ေဟ့ေကာင္ မင္းသူ႕ကို သိတယ္ေနာ္”
“ ဟုတ္ကဲ့သိပါတယ္”
က်ေနာ္ေျဖေတာ့ ေခါင္းက နဂါးေလးဖက္ငဲ့မိလို႕ ေက်ာေပၚကို ဂန္းပိုက္နွင့္ ရိုတ္လိုက္တယ္ အဲဒီ၀န္ထမ္းအမည္က ထြန္းၾကည္(ေနာက္ေတာ့ ဒုတပ္ၾကပ္ျဖစ္သြား) လူေကာင္ေသးေသး အသားျဖဴျဖဴနွင့္ အရိုင္းစိုင္းဆံုးဆဲတဲ့ ၀န္ထမ္းျဖစ္ပါတယ္။
“မင္းသူ႕ဆီက ဘာမိလဲ သိလား”
စစ္ေၾကာေရးအေတြ႕ၾကံဳအရ က်ေနာ္တို႕ အနာခံစရာ မလိုဘူး၊ မိျပီးသားကို ျငင္းမေနေတာ့ဘူး လို႕ ေတြးလိုက္ျပီး က်ေနာ္က
“က်ေနာ္ေရးတဲ့ စာပါ” ေျဖလိုက္ေတာ့မွ ျပႆနာက ရွင္းမရျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္စာက အျပင္ေရာက္သြားျပီး အခုမိတာက အျပင္က ျပန္သြင္းလာတဲ့ စာျဖစ္ေနမွန္းေနာက္မွ သိရပါတယ္။
အဲဒီမွာ က်ေနာ္နွင့္ နဂါးေလးကို အေ၀းကို ခဲြလိုက္ျပီး ရိုတ္ေတာ့တာပဲ အုတ္နီလမ္းမွာ က်ေနာ္တို႔နွစ္ေယာက္ကို ရိုတ္တာေမ့သြားလို႕ ေရေလာင္းျပီး ရိုတ္စစ္ပါေတာ့တယ္။ နဂါးေလးကို နွစ္ေဆာင္ေရွ႕မွာ ရိုတ္ျပီး က်ေနာ္ကို တစ္ေဆာင္ေရွ႕မွာ ရိုတ္ပါတယ္။
အဲဒါကို ျမင္ရတဲ့ အမွတ္(၅)ေဆာင္က က်ေနာ့္ကို ညီေလးတေယာက္လိုခ်စ္တဲ့ ကိုေမာင္ေမာင္လြင္ (RIT) ကလည္း ျပႆနာရွာမယ္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေနာက္မွ သူမ်ားေတြ ေျပာလို႕သိရတယ္။ ကိုေမာင္ေမာင္လြင္က က်ေနာ္နွင့္ ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔ မဂၤလာေတာင္ညႊန္႕ စေတာ့ဂိတ္ကုန္း( သိမ္ျဖဴကုန္း)မွာ စစ္တပ္ပစ္ေတာ့ ေျပးရင္း စေတြ႕တာျဖစ္ျပီး။ ေနာက္ပိုင္း အတူတူ လႈပ္ရွားျဖစ္သြားပါတယ။္ က်ေနာ္ကို ၁၉၈၉ မတ္လ (၂ရ) ရန္ကင္း မိုးေကာင္းဘုရား ဆႏၵျပပဲြကိစၥနွင့္ လိုက္ဖမ္းေတာ့ ထိုင္းကို လိုက္ပို႕ေပးျပီး အျပန္မွာ သူဖမ္းခံရျပီး ေထာင္ထဲေရာက္ေနတာ ဆိုေတာ့ ေထာင္အေခၚေ၀ၚနွင့္ အမႈတဲြေပါ့။ ကိုေမာင္ေမာင္လြင္အျမင္မွာ က်ေနာ္က သူ႕မ်က္စိေအာက္မွာ ၾကီးလာတဲ့ ညီေလး သူနွင့့္စေတြ႕တဲ့ အခ်ိန္ ၁၉၈၈ က က်ေနာ္အသက္ ၁၆ နွစ္ဆိုေတာ့ ကေလးေပါ့ဗ်ာ။ ေဒါသေတြထြက္ေနတဲ့ သူ႕ေၾကာင့္ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြ ရိပ္မိသြားျပီး ေထာင္တခုလံုးကို အေရးေပၚတန္းစီခိုင္းျပီး အခန္းေတြပိတ္ထားလိုက္တယ္။ က်ေနာ္အေဖက အဲဒီအခ်ိန္မွာေထာင္၀င္စာ ေတြ႕ဖို႕ က်ေနာ္ကို အျပင္မွာ ေစာင့္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမေတြ႕ရပါဘူး က်ေနာ္ကို………
(ဆက္ေရးပါမည္)
မွတ္ခ်က္။
က်ေနာ့၏ သတ္ပံုအမွားမ်ားကို သည္းခံၾကပါရန္နွင့္ ျဖစ္နိုင္ရင္ ကြန္မန္႕ျဖင့္ ျပင္ေပးပါလို႕ အကူညီေတာင္းပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို သိျခင္တဲ့ Facebook ညီေလး ညီမေလးမ်ား အတြက္ ေရးေပးတာပါ။ က်ေနာ္ကိုယ္ေတြ႕ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အေၾကာင္းရာတိုင္းကို ရဲရဲၾကီး အာမခံပါသည္။ မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားလဲ သက္ရွိထင္ရွား ျပည္တြင္းျပည္ပ ရွိၾကပါေသးတယ္။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ရဲမင္းထြန္း
No comments:
Post a Comment
လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ေရးသားခြင့္ရွိပါသည္။ အမ်ားသူငါဖတ္ရန္မသင့္ေသာ ရုိင္းျပေသာစကားလံုးမ်ား သံုးစြဲပါက ဖ်က္ျခင္းခံရပါမည္။
ေ၀ဖန္ေရးနွင့္ အၾကံေပးျခင္းမ်ားကို လိႈက္လွဲစြာၾကိဳဆိုရလ်က္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ေအးနႏၵာေအာင္