ပဳံး ၂၀၀၉

အေမရိကန္ရဲ႔ အရွင္၊ သခင္၊ ဘုရင္
အရင္းရွင္ သမၼတ
တက္ၾကြျပီး ထက္လွတဲ့ ကိုလူမည္းကို
လူမြဲအမ်ားစုနဲ႔ လူမဲအမ်ားစုနဲ႔
ပညာတတ္အမ်ားစုနဲ႔ ပညာမဲ့အမ်ားစုက
သူ႔ကို ေစတနာထား
အိုဘားမား၊ ဒို႔ အိုဘားမား တဲ့
အမ်ားစုမဲကို ဆြဲ စု ခဲ့တယ္။
ူမဲကိုယ္စားလွယ္၊ လူမြဲကိုယ္စားလွယ္မို႔
ဆိုရွယ္လစ္တဲ့၊ ကြန္ျမဴနစ္တဲ့
ေခတ္သစ္ျပက္လုံး၊ မျပဳံးဘဲနဲ႔
ဗုံးခြဲသလို ရယ္တုန္း
ရယ္လို႔မွ မဆုံးခင္၊ ျဗဳံးဆို ေနာက္တမ်ဳိး
ကိုးလ လြယ္၊ ဆယ္လသားမွာ
အိုဘားမားသမၼတ ႏိုဘယ္လ္ဆု ရသတဲ့။
ကမာၻ႔လက္နက္သခင္၊ အိမ္ျဖဴေတာ္ဥကင္မွာ
ခ်ဳိးျဖဴ၀င္လို႔ နားေခ်ေပါ့၊
အားေဆးလား၊ တားေဆးလား၊ ဖ်ားေဆးလား မသိ
သတိနဲ႔သာ ျပဳံးပါေလ။
အခု ႏိုဘယ္လ္ဆုရသူဟာ မျဖဴပါ
သူ မျဖဴလည္း အိမ္ျဖဴကေတာ့ အိမ္ျဖဴပဲ
အိမ္မဲလည္း မျဖစ္၊ အိမ္နီလည္း မျဖစ္
ေဆးသစ္အျဖဴနဲ႔ ျဖဴျမဲ ျဖဴလ်က္။
တရုပ္ျပည္မွာေတာ့ တပါတီ အရင္းရွင္
တီထြင္မႈအသစ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ဒီမိုကေရစီ
“နီ” တာလည္း ရမယ္၊ “စီ” လည္း စီရမယ္ ဆိုရင္
ဘယ္လိုလဲ။
ေနာက္ျမီးဆြဲ ဗမာျပည္
“နီ” လည္း မနီ၊ “စီ” လည္း မစီ
ဒီမိုကေရစီဟာ ေသနတ္ေျပာင္းမွ သေႏၶတည္
တရုပ္ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ ရုရွားကြန္ျမဴနစ္တို႔
ဗမာကြန္ျမဳနစ္ကို ေခ်ာင္ထိုး
စစ္အစုိးရနဲ႔ ခ်စ္ၾကည္
ဒါ “နစ္၀ါဒီ” လား၊ “စစ္၀ါဒီ” လား။
ဘာ ၀ါဒီမွ မဟုတ္၊ ကိုယ့္အက်ဳိးကို ကိုယ္လုပ္ျခင္းသာ
သူ႔ႏိုင္ငံ၊ သူ႔အမ်ဳိး၊ သူ႔အက်ဳိးသာ သူ႔၀ါဒ
ငါ့ႏိုင္ငံ၊ ငါ့အမ်ဳိး၊ ငါ့အက်ဳိးသာ ငါ့ ၀ါဒ ေပါ့။
အိုဘားမားဟာ “ဘားမား” မဟုတ္
သူ႔အလုပ္ သူ လုပ္မွာပါ
ငါတို႔လည္း ငါတို႔အလုပ္၊ ငါတို႔ဘာသာ လုပ္ၾကစို႔။ ။
ေမာင္စြမ္းရည္ ႏို၀င္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၀၉
မိုးမခမွ